ဗလာလူ

အခ်ီႀကီးပဲ
တနင္႔တပိုးဖမ္းဆုပ္ရလိုက္တာ
ဝဲပ်ံထြက္လာတဲ႔ စကားလံုးေတြ
ကိုယ္႔ခႏၶာကို ျပန္ညွစ္လို႔ ထြက္က်လာတဲ႔
ေငြတိုေငြစေလးေတြ
တုတ္ေကာက္ကိုင္စျပဳရေတာ႔မယ္႔ အေတြးအေခၚေတြ
ဒီထက္ပိုမရခဲ႔ဘူး... ။

ကိုယ္႔လူတို႔... ပါတနာတို႔
ကဗ်ာကို ဇြန္းတတ္ေဖ်ာ္ၾက...။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ စိုင္းဝင္းျမင္႔
ေဇယ်ာလင္း၊ ေအာင္ေဝး
ကဗ်ာေတြ ဒဏ္ခံႀကိဳးေတြအေၾကာင္း
ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္လို ရင္းႏွီးခဲ႔ၿပီးသား
ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ႀကီးေတြနဲ႔ ထည္႔သိမ္းထားၾက...။

မင္းတို႔ဆီမွာ ရာသီဥတုေတြေျပာင္းလဲမႈရွိေသး
ငါ႔ရင္ဘတ္မွာ ဥတုသံုးပါလံုး ေႏြခ်ည္းပဲ
ပူလိုက္တာကြာ
ကိုယ္႔တံေထြးကို ျပန္ၿမိဳခ်မိရ့ဲ...။

ငါ႔႔အဇၥ်တၱ ငါျပန္ၾကည္႔တိုင္း
ခရီးသည္ မရတဲ႔ စပယ္ရာတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာနဲ႔
ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ ငါ႔ယာဥ္ႀကီးကို ငါေငးမိပါရဲ႕
အစိတ္သားသာသာ ငါ႔အသက္မွာ
ေငြေၾကးတန္ဖိုးေတြကလည္း က်လိုက္တာလြန္ပါေရာ...။

အခ်ီႀကီးပါပဲကြာ...
တစ္စတစ္စနဲ႔ ေကာက္ထည္႔လာလိုက္တာ
ငါ႔ဦးေခါင္းႀကီးက ေပါက္မွန္းမသိေပါက္လို႔...။

သြားႏွင့္ၾကပါ
ငါက ေျခဗလာသက္သက္နဲ႔ေကာင္ရယ္...။

႐ိုးျမင္႔ေအာင္