မႏၱေလးေတာင္ကို ေနာက္ဆံုးတက္ခဲ႔တယ္

(၁)
အင္ၾကင္ၾကာအံုက လွပါတယ္
သူ႔အလွနဲ႔သူ တင္႔ဆန္းေနရဲ႕
ခပ္မုိ႔မို႔ ရင္အုပ္ေပၚကလွမ္းျမင္ရတဲ႔
ၾသကာသ ေလာကႀကီးေရ...
ငါဒီလိုပဲ ျမင္ေယာင္ၾကည္႔ခဲ႔တယ္ (ျမင္ေအာင္ၾကည္႔ခဲ႔တယ္)...။

(၂)
ေဟာဒီမွာ... ရင္ထဲကၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕
အရင္ကတည္းက ယို႔တို႔ယိုင္တိုင္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ၿမိဳ႕
အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕ဆိုင္တိုင္းက ယားနာေပ်ာက္ေဆးလိမ္းရတဲ႔ၿမိဳ႕
ျမန္မာရနံ႔ေတြေထာင္းေထာင္းထခဲ႔တဲ႔ၿမိဳ႕
ကမၻာအႏွံ႔ထိေတာင္ မသင္းပ်ံ႕ႏိုင္ရွာတဲ႔ၿမိဳ႕
ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ကို လက္ညွိဳးေငါက္ေငါက္မထိုးႏိုင္ရွာတဲ႔ၿမိဳ႕
ယဥ္ေက်းမႈေတြ အက္ရွလာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြဲအက္လာ...။

ျပာညိဳ႕ညိဳ႕ေတာင္တန္းေတြေအာက္မွာ
ၿမိဳ႕ျပႀကီးက အိပ္ေမာက်သြားၿပီ
လူေတြလည္း အိပ္ေမာက်ေနၿပီ
ဧရာဝတီလည္း ၿငိမ္သက္ေနၿပီ
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြကေရာ...
.................................
.......................
စည္းမဲ႔ကမ္းမဲ႔လမ္းျဖတ္ကူးလို႔...။

(၃)
ေဟာဒီမွာ... ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးသားေတြက
ကိုယ္႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ အစြန္အဖ်ားသားေတြစားၾကတယ္
ကိုယ္႔ေခၽြးကို ျပန္ေသာက္ၾကတယ္
ညေနညခင္းဆို ဒီၿမိဳ႕ဟာ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို
ၾကြက္နဖားေတာင္ဘက္ဆီ အျပင္းႏွင္ၾကတယ္...။

ဒါပဲ... ဒါပဲေလနဲ႔ လူေတြဟာ လက္ညွိဳးနဲ႔ လက္မကို ထိၿပီးဝိုင္းဝိုင္းျပရင္း
ေအာင္ပင္လယ္၊ ကံသာယာ၊ ေအာင္သာယာဘက္ဆီ
ဒလိမ္႔ေခါက္ေကြး ေျပးေျပးထြက္ၾကတယ္...။

ကိန္းႀကီးခမ္းႀကီးႏိူင္တဲ႔ ၿမိဳ႕ျပဟာ က်ံဳးပတ္လည္ တစ္ဝိုက္မွာရွိတယ္
၂၆ ဘီလမ္းနဲ႔ ၃၅ ေအ လမ္းၾကားမွာရွိတယ္
ႏွစ္ခ်ိဳ႕လာမယ္႔ သမိုင္းစာအုပ္မွာ
လက္ညွိဳးေထာက္ျပစရာ ေနရာေတြအျဖစ္
ထီးထီးမားမား ေနရာယူၾကတယ္...။

(၄)
ေမြးရာပါ အျမင္ေစာင္းတာလား
ၿမိဳ႕ျပပဲ ေဇာက္ထိုးျဖစ္ေနတာလား
ျမင္ကြင္း ျမင္ကြက္ေတြက ရက္ရက္ေရာေရာမရွိလွဘူး...။

မႏၱေလးေတာင္ကို ေနာက္ဆံုးတက္တဲ႔အေခါက္က
လူေတြစြန္႔ခြာေနတဲ႔ မႏၱေလးကိုျမင္တယ္
ရင္႔ေရာ္လာတဲ႔ ရတနာပံုကိုျမင္တယ္
ေစ်းမခ်ိဳတဲ႔ေစ်းခ်ိဳကို ျမင္တယ္...။

ေထြရာေလးပါးေတြးရင္း ကိုယ္႔အိမ္ကိုျပန္ေတာ႔
က်ံဳးႀကီးရဲ႕ ဟားတိုက္ရယ္ေမာသံက
ေနာက္ေက်ာကေန ႏွလံုးသားထိ ဝင္ဝင္တိုက္တယ္....။

႐ိုးျမင္႔ေအာင္