နာရီမ်ား (၁)
လူေတြကို ကႀကိဳးဆင္ ေမာင္းႏွင္သြား
စက္႐ံုေတြၾကား စာသင္ခန္းေတြၾကား
လူသြားလမ္းေလးၾကား၊ အေဝးေျပးလမ္းမမ်ားၾကား
႐ုန္းရင္းဆန္ခပ္ လူေတြကို ႀကိဳးတပ္ေမာင္းႏွင္သြား။
နာရီမ်ား (၂)
ႏိွဳးစက္ေလးေပးၿပီး အိပ္စက္ရတဲ႔ညမ်ား
ကိုယ္႔စိတ္က ကိုယ္႔ဦးေႏွာက္ကို မႏိုင္သမွ်
ေဟာဒီ... ကၽြန္ေတာ္႔လက္ကိုင္ ဖုန္းေလးေပၚမွာ
တာဝန္ေတြ စုပံုပစ္ခ်လိုက္ေတာ႔တယ္...။
နာရီမ်ား (၃)
ၿမိဳ႕လယ္မွာ တခမ္းတနား
ဘူတာ႐ံု ကားဂိတ္ေတြမွာ တခမ္းတနား
ရြာဦးေက်ာင္းမွာ ဆန္းဆန္းျပားျပား
ကၽြန္ေတာ႔္လက္မွာ မခမ္းမနား။
နာရီမ်ား (၄)
နာနာက်င္က်င္နဲ႔ ရယ္(ရီ) ေမာေနခဲ႔ေအာင္
လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးခဲ႔သလားကြယ္
ေဟာဒီလူ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး
သံေယာဇဥ္နယ္ပယ္မွာ အတုန္းအ႐ုန္းက်ဆံုးလို႔...။
နာရီမ်ား (၅)
နာရီမ်ားက ေအာ္ဟစ္အမိန္႔ေပးၾကသည္...
လူသတၱဝါမ်ား ေမြးဖြားေစ
ပ်ိဳေစ....
အိုေစ...
နာေစ...
ေသဆံုး ေပ်ာက္ကြယ္ေစ...
နာရီမ်ား၏ အာဏာစက္ေအာက္တြင္ လူမ်ားဝပ္တြားၾကေလသည္။
႐ိုးျမင္႔ေအာင္
