မမမိမာရဲ႕ လူနာ

အသိအမွတ္ျပဳ ခံရဖို႔ကိုပဲ အဲဒီၾကယ္က ေစာင့္ေနခဲ့ရတာပါ

သူဘယ္ေလာက္ လင္းထိန္ႏိုင္သလဲ ဆိုတာေနာက္

ကမၻာေျမက ေန႔တာရွည္လြန္း လွတာက အရင္

ၾကာပန္း အခင္းႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္

ၾကာတစ္ပြင့္တည္းရွိေနတာနဲ႔တင္ကိုပဲ ေရကန္က တင့္တယ္ေနၿပီ

အလင္းေရာင္အေျပာင္းအလဲမွာ

မ်က္စိ ခဏမွိတ္ထားတာမ်ိဳး မလုပ္ရင္ေတာ့

ျပာရီမႈန္မႈိင္း သြားမွာပဲ

ဆီရႊဲရႊဲဆမ္း ပုဇြန္ေျခာက္ မ်ားမ်ားထည့္ယံုနဲ႔ေတာ့ လၻက္ေတြ ေကာင္းမလာႏိုင္ဘူး

အဆင္ေျပ အသားက်လြယ္မယ္ဆိုရင္

တိက်ျမန္ဆန္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ

ကံေကာင္းျခင္း ၊ ေအာင္ျမင္မႈ ၊ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ စသည္ျဖင့္ တို႔ဟာ

ျမန္ေလေကာင္းေလ ဆိုတာေနာက္ မသင့္ျမတ္တဲ့ ဓာတ္ႀကီးက

၀ိုင္ ဆိုတာမ်ိဳး ေဆးတံ ဆိုတာမ်ိဳး

ဒါကိုပဲ ေန၀င္ခ်ိန္ေစာင့္ေနရတာ အရသာမို႔လား

ေကာက္ညင္းေတာင္ အခ်ိန္မေပးရင္ မနပ္ဘူးေလ

မလြတ္မလပ္ ရွိေနရတာဟာေဘာင္ေတြေၾကာင့္

အဲဒီေဘာင္ေတြ ျဖစ္လာရတာဟာ လူေတြေၾကာင့္

အကန္႔အသတ္နဲ႔ ေနထိုင္ၾကတာမို႔သာပဲ

အလြယ္တကူ ေပါင္းစည္းအသားမက်ႏိုင္တာပဲ

ေျပာလို႔ဆိုလို႔ ေကာင္းမယ္

ေျပာယံုေလာက္နဲ႔ ၿပီးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့လည္း

နားမလည္လို႔ အထင္ႀကီး ခံရတာေတြ ေလ်ာ့ပါးႏိုင္တာေပါ့

“ မ်ိဳးေစ့မွန္” ဖို႔ပဲလိုတာပါလို႔ ရွင္သန္မႈက ေျပာေနတာပဲ

တကယ္ေတာ့ စိန္ဆိုတာ ခဏခဏ ပြတ္ေနစရာလိုတာမဟုတ္ဘူး

လက္တစ္ေဖာင္ေလာက္နဲ႔မ်ား ထြက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့

လူတိုင္းေရနံ တူးစားေနၿပီေပါ့ကြယ္

ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့

ကိုယ့္ဟာကိုယ္သာ လက္သီးပုန္းျပေနရတာပါ

တကယ္ေျပာခ်င္ေနတာက ဗသားေခ်ာဟာ

ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္ေနတယ္ ဆိုတာနဲ႔တင္ကိုပဲ

ကမာၻႀကီးအတြက္ အဆိုးတစ္ခု ေလ်ာ့ပါးျခင္းပဲေပါ့

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ ေပးခ်င္ေနတာခ်ည္းပါပဲ မမမိမာရယ္ … ။ ။

ဗသားေခ်ာ

၁၀/ေအာက္တိုဘာ/၂၁