အဲဒီေန႔က ၾကယ္ေတြေႂကြခဲ့တယ္
တိတိက်က်ကိုေႂကြက်ခဲ့ပါတယ္
လင္းလင္းထင္ထင္ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုေအာက္မွာပဲ
မိုးေရေတြထဲကို ေႂကြက်ခဲ့တာ
မိုးကၿပိဳတာလား ၊ တိမ္ေတြက ငိုတာလားေတာ့ မသိဘူး
အလင္းခ်င္းထပ္ေနပါရက္နဲ႔
ရင္ဘတ္ကေနျမင္ခဲ့တယ္ ။
မျဖစ္ေလာက္ပါဘူးကြာ ဆိုတာေတြအတြက္
ထိုးေကၽြးလိုက္ရတာေတြက
ဟုတ္ေရာဟုတ္ရဲ႔လားကြာ လို႔
ေမးယူလိုက္ရတာေတြခ်ည္း မ်ားလာတယ္ ။
အထူးသတိမျပဳပါနဲ႔
တစ္ခ်က္ေလာက္ပဲ ငဲ့ၾကည့္ပါ
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ မျဖစ္စေလာက္ဆိုတာေတြ ခ်ည္းကပဲ
လူတစ္ေယာက္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကို အားျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္ ။
အဲဒီကာလက
အခ်ိန္
အာ႐ံု၀င္စားမႈ
အပင္ပန္းခံ နာက်င္မႈ
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရႏိုင္တာေတြအတြက္
နံရံကို ခပ္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ထိုးခဲ့တယ္
ေတာက္ ... !
အခုထက္ထိနာေနတုန္းပဲ
အ႐ိုးထဲက တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ... ။ ။
ဗသားေခ်ာ
ၾကယ္ေတြေၾကြခဲ့တယ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 Comments:
ၾကယ္ေတြေၾကြခဲ႔တယ္ ........
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ မျဖစ္စေလာက္ဆိုတာေတြ ခ်ည္းကပဲ
လူတစ္ေယာက္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကို အားျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္ ။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲ ဗသားေခ်ာေရ . . .
အယ္ လက္နာသြားတာကေတာ့ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္ရတာပဲေလ ဟဲဟဲ . . .
ခင္မင္စြာျဖင့္
ဗညားရွိန္
ရင္ဘတ္ကေနျမင္ခဲ့တယ္လား...
ၾကယ္ေၾကြေလးေတြေကာက္သြားပါတယ္.
နာက်င္မႈေတြ မွတ္တမ္းမတင္ေၾကး :P ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါ ဗညားသားရာ :D
Post a Comment