အျဖဴအမည္း ျပကြက္ ၁၀
၁ ။ မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ စည္းစိမ္ေလးထဲ
လက္ရွိမွာ တန္ဖိုးအျမင့္ဆံုးကေတာ့ သတိရျခင္းပဲ
ေႏြးေႏြးေပြ႕ေပြ႕ ယုယုယယနဲ႔ ထုတ္ထုတ္ၾကည့္
ခုေနခါေတာ့ တစ္ခါတုန္းက ျဖစ္ေနတဲ့ အဲဒီအခ်ိန္
တုန္တုန္ရီရီ သူ႔လက္ကေလးဆြဲလိုက္တဲ့ ခဏ
ေလာကဟာ ၀ပ္အားျပည့္ျပည့္လင္းထိန္
၁၅၀၀ ေသာဗို႔႔ ေတြနဲ႔ ။
၂ ။ ဘာမွလိမ္းမထားတဲ့ သူ႔ပါးေလးက ႏုညက္
ငါ့မွာ အလိုလိုေနရင္း ေရဓာတ္ခမ္းေျခာက္မႈ ကပ္ေရာဂါသင့္
တစ္ေယာက္မ်က္လံုးကေန တစ္ေယာက္ကို ေသာက္ပစ္
အလြတ္မေပးရက္တဲ့ အဲဒီကာလ
(ရွက္လို႔တဲ့) မ်က္လႊာမခ်ပါနဲ႔ကြယ္
ညေတြကို ငါရင္မဆိုင္ရဲလို႔ရယ္ပါ ။
၃ ။ ဘုရားအဆူဆူမွာ နားပူေအာင္ဆုေတာင္း
ဖုန္တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ခရီး
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ...
ညေနရီ ရင္ျပင္ေတာ္ သန္႔ရွင္းေရးနဲ႔
ေခါင္းေလာင္းေဘးမွာ (ေခါင္းေလာင္းထိုးတံကိုင္ရင္း) အမွ်ေပးခဲ့ၾကတာ
ဆရာေပၚဦးသက္ရဲ႕ ပန္းခ်ီကား* အသက္၀င္လာသလို ။
၄ ။ ငါတို႔ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ျပကြက္ေတြမွာ
ငါးေတြကိုေတာ့ အရူးကြက္ နင္းရတာေပါ့
ေ၀းလိုက္ နီးလိုက္ ငါးစာေတြၾကားထဲ
ငါ့ရင္ခုန္သံေတြက ဆင့္လိုက္ ျမင့္လိုက္
တစ္ပြဲစာ အေၾကြးက်န္ေသးတယ္ေနာ္ ။
၅ ။ အတူစားတဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးက အရသာပို
လိုက္ပြဲမလို စားလို႔လည္းမကုန္ပဲ အလိုလိုျပည့္
အဲဒီ ဒီဇင္ဘာညေတြမွာ
ငါတို႔လက္ဖ၀ါးေတြက ေႏြးၿပီး
အေအးလႈိင္းျဖတ္တာေတာင္ မသိခဲ့ၾကပါဘူး မီးအိမ္ရွင္မေလးရယ္ ။
၆ ။ Espresso ေကာ္ဖီက သၾကားလိုတယ္
အခါးပိုေနတာကိုပဲ ငါကတအား မ်ိဳခ်င္ေနတာ
သူ႔ဆံပင္ ေကာက္ေကာက္ေလးေၾကာင့္ရယ္ေပါ့ ။
၇ ။ ႏွစ္သစ္ကူး ညဟာ အိပ္မရတဲ့ညေပါ့
သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူတဲ့ႀကိဳဆိုပြဲဟာ
သီခ်င္းကို တစ္ေယာက္တစ္ပိုဒ္ဆီ ဆို
ပတ္၀န္းက်င္ ငိုခ်င္လည္းငိုၾကေတာ့
ငါတို႔႔ေတာ့ မေမာဘူး ။
၈ ။ ကန္းေနတဲ့ မ်က္လံုးကေတာ့ လမ္းမျမင္
လန္းေနတဲ့ မနက္တုန္းကေတာ့ ကမ္းမျမင္
ၾကက္ဖ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလို
ငါတို႔က ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ။
၉ ။ ေနသား က်ေနေပမယ့္
ဒီတစ္ခါ မီးပ်က္တာ အေတာ္ႀကီးကို ခံရခက္တယ္
က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ပါ
ငါေတာ့ ဗန္းေမာ္ ကိုသြားရေတာ့မယ္
ငါ့ကံႏွယ္ဆိုးပါဘိ ..... ငါ့ခ်ည္းသြားရတယ္ ။ *
၁၀ ။ လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ အလြမ္းေတြ တဖြဲဖြဲက်တုန္း
သူ႔အေၾကာင္းေတြးရင္းနဲ႔ ငါတစ္ေယာက္တည္း ဆိမ့္
တစ္ခြက္ပီးတစ္ခြက္သာ ကုန္သြားတယ္
ဒီေန႔လည္း မင္းကို အရမ္းလြမ္းတယ္ ။
*A Vow by Paw Oo Thet
** ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္၏ စာခ်ိဳး
ဗသားေခ်ာ
ဆရာေပၚဦးသက္ရဲ႔ ပန္းခ်ီကားေလးကို ခြင့္ျပဳခ်က္ မေတာင္းပဲ တင္ထားမိပါတယ္။ သက္ဆိုင္သူေတြထံမွ ကန္႔ကြက္လာခဲ့ ရင္ ျပန္ျဖဳတ္ေပးပါ့မယ္ခင္ဗ်ာ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 Comments:
ဘာမွလိမ္းမထားတဲ့ သူ႔ပါးေလးက ႏုညက္
ငါ့မွာ အလိုလိုေနရင္း ေရဓာတ္ခမ္းေျခာက္မႈ ကပ္ေရာဂါသင့္
တစ္ေယာက္မ်က္လံုးကေန တစ္ေယာက္ကို ေသာက္ပစ္
အလြတ္မေပးရက္တဲ့ အဲဒီကာလ
(ရွက္လို႔တဲ့) မ်က္လႊာမခ်ပါနဲ႔ကြယ္
ညေတြကို ငါရင္မဆိုင္ရဲလို႔ရယ္ပါ ။
အဲဒီအပိုဒ္ေလးကေတာ့ ႏူးႏူးျငံေလး ရင္ထဲစီးသြားတယ္ဗ်ာ
ကဗ်ာအခ်ိဳးေလးေတြက လွပါ့ ငါ့ညီရာ
အၾကိဳက္ဆံုးကဗ်ာေလးေတြထဲ တစ္ပုဒ္ တိုးသြားျပီ
း)
အလြမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ လြမ္းေနတယ္ေပါ့။ အဆင္ေျပပါေစ ဗေမာ္ၿမိဳ႕ေလးမွာ အစားအေသာက္ေကာင္းတယ္ ႀကိဳက္မွာပါ။
ေကာင္းလိုက္တာေနာ္
ကဗ်ာေတြေကာင္းလိုက္တာ
သစ္သစ္လည္းေတြ႔ဘူး
အေဟာင္းေတြထပ္ဖတ္သြားတယ္
Post a Comment